Όταν σε περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια ο Ήλιος θα έχει μετατραπεί σε ερυθρό γίγαντα με διάμετρο περίπου μια αστρονομική μονάδα, όση η μέση απόσταση της Γης από τον Ήλιο, ο Γαλαξίας μας θα συγκρουστεί με τον κοντινότερο γείτονά του, τον γαλαξία της Ανδρομέδας. Καθώς οι δυο γαλαξίες θα έλκονται βαρυτικά μεταξύ τους, τα άστρα τους θα φύγουν από τις τροχιές τους γύρω από τα γαλαξιακά κέντρα, οι δύο γαλαξίες θα αποκτήσουν προσωρινά θεαματικές ουρές, ενώ τα αέρια και η σκόνη θα συμπιεστούν προς τους δύο γαλαξιακούς πυρήνες που θα προσεγγίζονται μεταξύ τους. Και οι μεγαλειώδεις σπείρες των δύο γαλαξιών που υπάρχουν στα τελευταία τρία τέταρτα της ηλικίας του σύμπαντος, θα πάψουν να υπάρχουν.
Τελικά τα κέντρα των δυο γαλαξιών θα συγχωνευθούν και τα αέρια που θα κινούνται προς το κοινό κέντρο θα πυροδοτήσουν μια έκρηξη σχηματισμού άστρων, παράγοντας άστρα 100 φορές πιο γρήγορα σε σχέση με τον ρυθμό σχηματισμού που επικρατεί σήμερα στους δύο γαλαξίες σήμερα. Επίσης, οι υπεμεγέθεις μαύρες τρύπες που βρίσκονται στα κέντρα των δυο γαλαξιών θα μεγαλώσουν δημιουργώντας μια καταιγίδα από σωματίδια και ακτινοβολία υψηλής ενέργειας, που θα ξεπεράσει την λαπρότητα του συνόλου των άστρων και των δυο γαλαξιών. Μετά από περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια, οι δύο υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες θα κινηθούν σπειροειδώς η μια γύρω από την άλλη και θα συγχωνευθούν σε μια ενιαία μαύρη τρύπα προκαλώντας ισχυρότατα βαρυτικά κύματα.
Η σύγκρουση των δυο γαλαξιών δεν θα είναι μια σύγκρουση με την αυστηρή έννοια της λέξης. Οι γαλαξίες είναι κυρίως κενός χώρος. Τα περίπου 300 δισεκατομμύρια άστρα σε έναν γαλαξία όπως ο Γαλαξίας μας απέχουν μεταξύ τους κατά μέσο όρο, σχεδόν πέντε έτη φωτός. Η πυκνότητα του αέρα στο επίπεδο της θάλασσας στην Γη είναι περίπου 100 εκατομμύρια δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μέση πυκνότητα αερίου στον μεσοαστρικό χώρο. Με άλλα λόγια, αν και μια συγχώνευση μεταμορφώνει την εξέλιξη ενός γαλαξία, τα περισσότερα άστρα θα περάσουν απλά το ένα δίπλα στο άλλο κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.
Μελετώντας τις συγχωνεύσεις άλλων γαλαξιών, μπορούμε να δούμε το μέλλον του δικού μας. Οι προσομοιώσεις δείχνουν ότι τα τελευταία 10 δισεκατομμύρια χρόνια ο Γαλαξίας μας έχει συνενωθεί 5 φορές με μικρότερους γαλαξίες, μέχρι να γίνει ο μεγάλος σπειροειδής που είναι σήμερα.
Η προσομοίωση της συγχώνευσης
Στην παρακάτω κινούμενη εικόνα παριστάνεται η σύγκρουση του Γαλαξία μας με τον γαλαξία της Ανδρομέδας. Η σύγκρουση που θα έχει διάρκεια αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια δεν θα καταστρέψει τα περισσότερα άστρα και τους πλανήτες των δυο γαλαξιών. Στην προσομοίωση οι δύο γαλαξίες να προσεγγίζουν ο ένας τον άλλο με αυξανόμενη ταχύτητα, και στη συνέχεια αφού περάσουν ο ένας μέσα από τον άλλο απομακρύνονται επιβραδυνόμενοι από τη μεταξύ τους βαρυτική έλξη. Στη συνέχεια επαναπροσεγγίζονται για να συγχωνευθούν τελικά σε έναν μεγάλο επιμήκη ελλειπτικό – και όχι σπειροειδή γαλαξία.
Διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στο άρθρο του περιοδικού Scientific American, με τίτλο: Galaxy Collisions Preview Milky Way’s Fate
Κατηγορίες:ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ
physicsgg 
Σχολιάστε