Το στοιχείο μηδέν του περιοδικού πίνακα

Ο περιοδικός πίνακας των στοιχείων περιέχει 118 στοιχεία, αριθμημένα από το 1 (υδρογόνο) έως το 118 (ογκάνεσον) . Οι αριθμοί αυτοί αντιστοιχούν στον αριθμό των πρωτονίων που περιέχονται στον πυρήνα του κάθε στοιχείου (ατόμου). Ο αριθμός των πρωτονίων που περιέχει ο πυρήνας ενός ατόμου ονομάζεται ατομικός αριθμός.

Οι επιστήμονες προσπαθούν να κατασκευάσουν στο εργαστήριο όλο και πιο βαρύτερα στοιχεία και δεν αποκλείεται στο μέλλον ο πίνακας να επεκταθεί κι άλλο. Τι γίνεται όμως προς την αντίθετη κατεύθυνση; Είναι δυνατόν να κατασκευαστεί το στοιχείο με ατομικό αριθμό μηδέν; Ή μήπως υπάρχει ήδη;

Την ύπαρξη του στοιχείου μηδέν υπέθεσε πρώτος το 1926 ο Γερμανός Andreas von Antropoff, το ονόμασε neutronium και το τοποθέτησε στην κορυφή του περιοδικού πίνακα που ο ίδιος επινόησε. Το στοιχείο με ατομικό αριθμό μηδέν σύμφωνα με τον Antropoff, αν υπήρχε, θα μπορούσε να σχηματίζει μια μορφή ύλης χωρίς πρωτόνια και ηλεκτρόνια.

Το νετρόνιουμ προφανώς δεν είναι τίποτε άλλο παρά το γνωστό μας νετρόνιο (υπενθυμίζεται ότι η ανακάλυψη του νετρονίου από τον Chadwick έγινε 6 με 7 χρόνια μετά από την υπόθεση του Antropoff) neutroniumTο νετρόνιο έξω από τον πυρήνα δεν είναι σταθερό. Ο μέσος χρόνος ζωής του είναι περίπου 15 λεπτά και τα προϊόντα της διάσπασής του είναι ένα πρωτόνιο, ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντι-νετρίνο.

Ύλη «φτιαγμένη» από το στοιχείο με ατομικό αριθμό μηδέν, το «νετρόνιουμ» , θα μπορούσε να πει κανείς ότι βρίσκεται στους αστέρες νετρονίων. Οι αστέρες νετρονίων προκύπτουν από την βαρυτική κατάρρευση μεγάλων άστρων των οποίων οι ακτίνες τους συρρικνώνονται στα 10 με 20 χιλιόμετρα, συνίστανται σχεδόν εξολοκλήρου από νετρόνια και οι πυκνότητές τους φτάνουν την πυκνότητα των πυρήνων των ατόμων.

Οι φυσικοί σήμερα ψάχνουν για ισότοπα του «νετρόνιουμ», στοιχεία που να αποτελούνται μόνο από δυο, τρία ή και περισσότερα νετρόνια. Ήδη υπάρχουν πειραματικά δεδομένα που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του δι-νετρονίου, βλέπε για παράδειγμα το άρθρο: «Ανιχνεύθηκε πυρήνας αποτελούμενος από δυο νετρόνια μόνο»

Ο εμπνευστής του στοιχείου με ατομικό αριθμό μηδέν, ο Andreas von Antropoff, δυστυχώς ανήκε στους γερμανούς επιστήμονες που υιοθέτησε το ναζισμό. Το πρώτο πανεπιστήμιο στο οποίο υψώθηκε η σβάστικα το 1933, ήταν στο κεντρικό κτίριο του πανεπιστημίου της Βόννης, όπου ο Antropoff ήταν ο επικεφαλής του τμήματος Φυσικής και Χημείας. Μετά το 1945 παύθηκε από την θέση αυτή και του απαγορεύθηκε η επιστροφή στο πανεπιστήμιο. Παρά τις ναζιστικές δραστηριότητές του ο Antropoff υπερασπίστηκε την θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, την οποία οι ναζί απέρριπταν, αντιμετωπίζοντάς την ως εβραϊκή προπαγάνδα (Η Φυσική των Αρίων).  antropoff_periodic-tableO παραπάνω περιοδικός πίνακας σχεδιάστηκε to 1926 από τον Antropoff και ήταν ο πιο δημοφιλής περιοδικός πίνακας στα γερμανικά σχολεία μέχρι το μέχρι το 1945, όταν και αποσύρθηκε εξαιτίας του ναζιστικού παρελθόντος του Antropoff.  Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Linus Pauling ενώ συμπεριέλαβε τον πίνακα στο βιβλίο του «Γενική Χημεία» του 1949 (και στις μεταγενέστερες εκδόσεις του με τίτλο «Η φύση του χημικού δεσμού»), δεν ανέφερε ποτέ την πηγή του.

Από το βιβλίο του Pauling "The Nature of The Chemical Bond", 3rd ed., 1960:

Περιοδικός πίνακας στο βιβλίο του Pauling «The Nature of The Chemical Bond», 3rd ed., 1960:

πηγές:
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Neutronium
2. http://www.meta-synthesis.com/webbook/35_pt/pt_database.php?PT_id=26
3. http://www.realclearscience.com/blog/2017/01/16/is_there_an_element_zero.html



Κατηγορίες:ΦΥΣΙΚΗ, ΧΗΜΕΙΑ

Ετικέτες: , , , , ,

3 replies

  1. Αφού το νετρόνιο ζει 15 min πως τπάρχουν οι αστέρες νετρονίων? δεν θα έπρεπε να εξαφανίζονται?

    • Στους αστέρες νετρονίων η βαρύτητα είναι τόσο πολύ ισχυρή που δεν αφήνει τα νετρόνια να διασπαστούν, όπως συμβαίνει και με την ισχυρή αλληλεπίδραση η οποία δεν αφήνει τα νετρόνια να διασπαστούν μέσα στον πυρήνα του ατόμου.
      https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82_%CE%BD%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CF%89%CE%BD

      • Εκτιμώντας την μέση πυκνότητα ενός άστρου νετρονίων προκύπτει όση είναι περίπου και η ‘πυκνότητα’ ενός μεμονωμένου νετρονίου. Αυτό μας δείχνει ότι τα νετρόνια σε έναν αστέρα νετρονίων ακουμπούν μεταξύ τους. Σ’ αυτές τις συνθήκες πυρηνικής πυκνότητας ο ρόλος των ισχυρών (πυρηνικών) δυνάμεων μεταξύ των νετρονίων δεν μπορεί να αγνοηθεί. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ένας αστέρας νετρονίων είναι ένας τεράστιος ατομικός πυρήνας, με μια σημαντική διαφορά: η ‘κόλλα’ που τον συγκρατεί είναι η δική του ιδιοβαρύτητα και όχι οι ανταλλαγές μεσονίων όπως συμβαίνει στους κοινούς πυρήνες των ατόμων

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.