Οι περισσότεροι εξωπλανήτες που ανακαλύφθηκαν μέχρι σήμερα βρέθηκαν με παρατηρήσεις διέλευσης. Αυτού του είδους οι παρατηρήσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνον όταν, το επίπεδο της τροχιάς του εξωπλανήτη είναι τέτοιο ώστε ο εξωπλανήτης να παρεμβάλλεται περιοδικά ανάμεσα στη Γη και το άστρο γύρω από το οποίο περιφέρεται. Πέραν των περιοδικών μειώσεων της λαμπρότητας του άστρου εξαιτίας των εκλείψεων, οι οποίες προσδιορίζουν την περίοδο περιφοράς, οι κατάλληλες φασματοσκοπικές μετρήσεις μπορούν επίσης να αποκαλύψουν και την χημική σύσταση της πιθανής ατμόσφαιρας του εξωπλανήτη.
Κάποιοι αστρονόμοι έκαναν τον αντίστροφο προβληματισμό: Ποιοι εξωπλανήτες (πλανήτες που ανήκουν σε μακρινά ηλιακά συστήματα) διαθέτουν την κατάλληλη οπτική γωνία ώστε η Γη να εντοπίζεται από εκεί με παρατηρήσεις διέλευσης και να ανιχνεύονται τα χημικά στοιχεία που αποτελούν τις ενδείξεις ζωής πλανήτη μας; Εννοείται, εφόσον υπάρχουν εκεί παρατηρητές πιθανών εξωγήινων πολιτισμών.
Για παράδειγμα, πέρυσι η Lisa Kaltenegger από το Ινστιτούτο Carl Sagan του Cornel και ο Joshua Pepper, από το Πανεπιστήμιο Lehigh δημοσίευσαν μια σχετική εργασία όπου ανέφεραν 1.004 άστρα κύριας ακολουθίας (άστρα παρόμοια με τον ήλιο μας) σε απόσταση περίπου 300 ετών φωτός από εμάς, που θα μπορούσαν να περιέχουν πλανήτες παρόμοιους με τη Γη στις δικές τους κατοικήσιμες ζώνες, Επιπλέον, ένας πιθανός εξωγήινος πολιτισμός σ’ αυτούς τους εξωπλανήτες, θα διαπίστωνε την ύπαρξη του πλανήτη μας με αντίστοιχες παρατηρήσεις διέλευσης και θα ανίχνευε τα χημικά ίχνη της ζωής στην Γη. Και αυτό είναι σημαντικό γιατί, όταν ανακαλύπτουμε έναν εξωπλανήτη και όλα τα στοιχεία δείχνουν πως μπορεί να φιλοξενεί ζωή, θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε αν θα μπορούσε κάποιος που μας παρατηρεί από εκεί να διαπιστώσει το ίδιο και για τη Γη. Κάτι που πιθανώς να τους παρακινούσε να έλθουν σε επαφή μαζί μας στέλνοντας σήματα.
Οι Kaltenegger και Pepper στην ουσία δημιούργησαν έναν αστρικό χάρτη που να μας λέει προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κοιτάξουμε για να αναζητήσουμε ή να στείλουμε σήματα επικοινωνίας.
Ωστόσο, οι προηγούμενες μελέτες εξέταζαν μόνο την τωρινή θέση των άστρων και δεν συμπεριέλαβαν την περίπτωση η οπτική τους γωνία στο παρελθόν να ήταν κατάλληλη για παρατηρήσεις διέλευσης της Γης ή να γίνει κατάλληλη στο μέλλον. Έτσι, σε μια νέα δημοσίευση [Past, present and future stars that can see Earth as a transiting exoplanet] οι L. Kaltenegger και J. K. Faherty αναφέρουν ότι μέσα σε μια ακτίνα 100 parsecs από τον Ήλιο υπάρχουν:
- 1.715 άστρα που στο παρελθόν (πριν από περίπου 5.000 χρόνια), βρίσκονταν στην κατάλληλη θέση ώστε να εντοπίσουν ίχνη ζωής σε μια Γη διερχόμενη μπροστά από τον Ήλιο και
- 319 άστρα που θα αποκτήσουν αυτή τη δυνατότητα στα επόμενα 5.000 χρόνια
Μεταξύ αυτών βρίσκονται επτά άστρα για τα οποία είναι γνωστό πως φιλοξενούν εξωπλανήτες, όπως το άστρο Ross-128, που «έβλεπε» την διέλευση της Γης μπροστά από τον Ήλιο στο παρελθόν, και τα άστρα Teegarden και Trappist-1, που θα αρχίσουν να την «παρατηρούν» σε 29 και 1.642 χρόνια, αντίστοιχα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι τα ραδιοτηλεοπτικά σήματα από την Γη έφτασαν ήδη σε 75 από το σύνολο των 2034(=1715+319) άστρων. Που σημαίνει ότι αν εκεί υπάρχουν προηγμένοι εξωγήινοι πολιτισμοί μάλλον ξέρουν ότι υπάρχουμε.
Κατηγορίες:ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ, ΕΞΩΓΗΙΝΗ ΖΩΗ, ΕΞΩΠΛΑΝΗΤΕΣ
physicsgg 
Σχολιάστε