Πριν από 110 χρόνια, στις αρχές του εικοστού αιώνα ένας από τους μεγαλύτερους φυσικούς, ο Albert Einstein, σε ηλικία 21-22 ετών, αισθανόταν αποτυχημένος. Αγωνιζόταν απεγνωσμένα να βρει δουλειά ως βοηθός σε κάποιο τμήμα φυσικής ώστε να αφοσιωθεί στην έρευνά του.

Πριν πιάσει δουλειά στο Γραφείο Ευρεσιτεχνιών στη Βέρνη, ως ειδικός τεχνικός τρίτης κλάσης, προσπαθούσε να εξοικονομήσει τα προς το ζην κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα,

– ιδού πως είχε διατυπώσει την σχετική αγγελία: Private lessons in MATHEMATICS AND PHYSICS for students and pupils given most thoroughly by ALBERT EINSTEIN, holder of the fed polyt. teacher’s diploma GERECHTIGKEITSGASSE 32, 1ST FLOOR Trial lessons free –

ή δουλεύοντας ως αναπληρωτής στο τεχνικό λύκειο του Winterthur (αντικαθιστούσε έναν καθηγητή που υπηρετούσε τη θητεία του στο στρατό), αλλά και στο γυμνάσιο του Shaffhausen στην Ελβετία ή ζώντας εις βάρος της οικογένειάς του.
Έχει μείνει στην ιστορία η επιστολή του πατέρα του Einstein – Hermann Einstein – προς τον καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας Wilhelm Ostwald:

«Σας παρακαλώ να συγχωρήσετε έναν πατέρα που είναι τόσο τολμηρός ώστε να απευθυνθεί σε σας, αξιότιμε κύριε καθηγητά, προς χάριν του γιου του.

Θα ξεκινήσω πληροφορώντας σας ότι ο γιος μου Άλμπερτ είναι 22 ετών, σπούδασε στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης για τέσσερα χρόνια, και πέρασε τις εξετάσεις του με άριστα το περασμένο καλοκαίρι.
Έκτοτε προσπαθεί ανεπιτυχώς να βρει μια θέση ως βοηθός καθηγητή, η οποία θα του επιτρέψει να συνεχίσει την εκπαίδευσή του στη φυσική. Όλοι όσοι έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν εξαίρουν τα προσόντα του.

Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι εξαιρετικά μελετηρός, επιμελής και αφοσιώνεται με μεγάλη αγάπη στην επιστήμη του.

Ο γιός μου αισθάνεται βαθύτατα λυπημένος καθώς, μέχρι τώρα δεν έχει κάποια θέση, βλέπει ότι δεν υπάρχει μέλλον στην καριέρα του και μέρα με την ημέρα χάνει την επαφή με το αντικείμενό του.

Επιπλέον, βασανίζεται με τη σκέψη ότι γίνεται βάρος στην οικογένειά του, που είναι μέτριας οικονομικής κατάστασης.

Επειδή εσείς είστε αυτός τον οποίο ο γιός μου φαίνεται να θαυμάζει και να εκτιμά περισσότερο από κάθε άλλο επιστήμονα στο χώρο της φυσικής, είστε αυτός στον οποίο πήρα το θάρρος να απευθυνθώ με την ταπεινή παράκληση να διαβάσετε την εργασία του και να γράψετε σ’ αυτόν, αν είναι δυνατόν, μερικά λόγια ενθαρρυντικά, έτσι ώστε να ξαναβρεί την χαρά για τη ζωή και την εργασία.

Αν, επιπλέον, μπορούσατε να του εξασφαλίσετε μια θέση βοηθού, θα σας ευγνωμονούσα παντοτινά.
Σας παρακαλώ θερμά να με συγχωρήσετε για την αναίδειά μου να σας γράψω και ο γιός μου δεν γνωρίζει τίποτε γι’ αυτή την ασυνήθιστη πράξη μου».

Όλα αυτά συνέβαιναν σε μια μακρινή εποχή, στις αρχές του 1900.

Δυστυχώς, ο Einstein δεν είχε την τύχη να ζει στην εκπληκτική (νεο)φιλελεύθερη εποχή μας όπου
άφθαρτοι και ικανότατοι πολιτικοί σε αγαστή συνεργασία με ιδιοφυείς οικονομολόγους,
ελαχιστοποιούν την ανεργία, καταπολεμούν την εξαθλίωση, εξυψώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, προωθούν τους άξιους και τους αρίστους,
δημιουργώντας έτσι ένα χαρούμενο, εύρυθμο και δίκαιο κοινωνικό περιβάλλον, που δεν θα μπορούσε ποτέ να διανοηθεί ένας εικοσάχρονος του 1900, σαν τον Einstein …

Κατηγορίες:ΙΣΤΟΡΙΑ

Ετικέτες: EINSTEIN, ΑΙΝΣΤΑΙΝ