Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο το οποίο αναφέρεται στη ζωή και το επιστημονικό έργο τoυ διακεκριμένου Έλληνα της διασποράς, του καθηγητή και Ακαδημαϊκού Σταμάτη Κριμιζή, κυκολφόρησε πριν από αρκετούς μήνες από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος με τίτλο «Όλα σε μια ζωή» (διαβάστε σχετικά ΕΔΩ)» . 

Στη συνέχεια ακολουθεί ένα απόσπασμα από το βιβλίο, το οποίο δεν αναφέρεται στα επιστημονικά επιτεύγματα Σταμάτη Κριμιζή , αλλά σε μια άγνωστη συνεισφορά του. Στην καθιέρωση ως νόμου του κράτους των ΗΠΑ, την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία εξαιτίας της ενεργοποίησης των S-400 (ο Τραμπ αρνείται μέχρι σήμερα να εφαρμόσει το νόμο) και την αποβολή της από το πρόγραμμα παραγωγής των F-35 (αυτό ισχύει προς το παρόν):

«… Υπάρχει ένα αμερικανικό ρητό, «the more things change, the more they stay the same”, δηλαδή «όσο περισσότερο τα πράγματα αλλάζουν, τόσο παραμένουν τα ίδια». Θα πω μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία που δεν είναι γνωστή και έχει σημασία για τους Έλληνες να αναφέρω τη σταδιοδρομία ενός Αμερικανού πολιτικού. Την περίοδο του Free Cyprus Coalition [1] γνώρισα έναν άνθρωπο, γιο Αμερικανού πρέσβη, που λέγεται Κρις βαν Χόλλεν (Chris Van Hollen). Μαζί γνώρισα και μια κοπέλα που λεγόταν Κάθριν Γουίλκενς (Ketherine Wilkens), της οποίας η μητέρα ήταν Κεφαλλονίτισσα και ο πατέρας Αμερικανός. Ήταν και οι δυο στο επαγγελματικό προσωπικό της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων, του Κονγκρέσου δηλαδή, και ενουσιώδεις υποστηρικτές της υπόθεσης για την Κύπρο. Με τον Κρις και την Κάθριν γίναμε πολύ φίλοι, μάλιστα οι δυο του παντρεύτηκαν μετά από λίγα χρόνια. Όταν αργότερα ο Κρις αποφάσισε να κατέβει για βουλευτής στην πολιτειακή Βουλή του Μέρυλαντ, τον υποστηρίξαμε, τον φέραμε σε επαφή με την ελληνική κοινότητα και συλλέξαμε χρήματα για την εκστρατεία του. Ήταν πολύ καλός, έκανε εξαιρετική δουλειά και εκλέχθηκε. Αργότερα, έχοντας εκλεγεί τρεις φορές, έγινε υποψήφιος για τη Γερουσία του Μέρυλαντ. Τον υποστηρίξαμε και εκεί. Μετά άνοιξε η θέση του βουλευτή για το Κονγκρέσο. Κάναμε μεγάλη εκστρατεία γι’ αυτό, μια εκστρατεία που ήταν τρομερά δύσκολη, γιατί αντίπαλός του ήταν ο γιος του πολιτικού Σάρτζεντ Σράιβερ και της Γιούνις Κέννεντυ, αδελφής του Τζον Κέννεντυ. Παρά ταύτα, ο Κρις κέρδισε και εξελέγη βουλευτής.

Προχώρησε γρήγορα στην ιεραρχία της Βουλής των Αντιπροσώπων, έγινε τελικά πρόεδρος της Democratic Campaign Committee η οποία επιλέγει υποψηφίους για τη Βουλή από ολόκληρη την Αμερική. Αργότερα, όταν αποφάσισε η Μπάρμπαρα Μικόλσκι να αποχωρήσει από τη Γερουσία, ο Κρις βαν Χόλλεν έβαλε υποψηφιότητα και βγήκε γερουσιαστής, πάλι πανηγυρικά. Τότε ζήτησε τη γνώμη μου σε σχέση με ποια επιτροπή της Γερουσίας θα ήταν καλό να επιλέξει να συμμετέχει. Του σύστησα να μπει στην επιτροπή που ψηφίζει για τον προϋπολογισμό της Αμερικής, και ειδικά στην υποεπιτροπή που ψηφίζει για τη NASA, το Εθνικό Ίδρυμα Επιστήμης (NSF), το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH), και άλλες τέτοιες κρατικές επιστημονικές υπηρεσίες.

Όλη αυτή η πορεία του Κρις στην πολιτική, αλλά κυρίως αυτό το τελευταίο με την επιτροπή αποδείχθηκαν πολύ σημαντικά και για εμάς τους Έλληνες. Εκτός από μερικές συζητήσεις που είχαμε κάνει για τον προϋπολογισμό της NASA, ποτέ δεν του είχα ζητήσει να προωθήσει κάποιο πρόγραμμα μέσα στην επιτροπή. Οφείλω να ομολογήσω ότι, επειδή βρισκόμασταν πότε πότε και συχνά μιλούσαμε στο τηλέφωνο, κάθε τόσο μου έλεγε: «Τόσα χρόνια, και δεν μου ζήτησες να βοηθήσω σε κάτι». Όταν το 2017, κάποια στιγμή, βρεθήκαμε από κοντά, του μίλησα γι’ αυτή την υπόθεση με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και τον εξοπλισμό της Τουρκίας με τα F-35 και τους S-400. Προφανώς ήταν ήδη ενήμερος. Εκείνες τις ημέρες επρόκειτο να έρθει ένα νομοσχέδιο από το Υπουργείο Άμυνας για τον προϋπολογισμό του Πενταγώνου, ύψους περίπου 700 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Τότε συζητήσαμε με τον Κρις την πιθανότητα υποβολής από τον ίδιο μιας τροπολογίας (amendment), η οποία θα απαγόρευε την προμήθεια των F-35 εφόσον η Τουρκία αποκτούσε τους ρωσικούς S-400. Toυ φάνηκε πραγματικά καλή ιδέα, βρήκε και έναν Ρεμπουπλικανό γερουσιαστή που συμφωνούσε, και έτσι η τροπολογία έγινε νόμος. Βέβαια, την υποστήριξε και όλη η ελληνοαμερικανή κοινότητα και πολλοί γερουσιαστές, όπως ο Ρόμπερτ Μενέντεζ, που είναι πολύ φίλος της Ελλάδας. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία , όπως λένε οι Αμερικανοί.

Εξαιτίας αυτής της τροπολογίας, γίνεται τώρα όλη αυτή η συζήτηση ώστε να επιβληθούν κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας. Ο νόμος είναι νόμος, ο Τραμπ είναι υποχρεωμένος να τον σεβαστεί, τόσο που έφτασε ο ίδιος να ανακοινώσει ότι είχε μια συνάντηση με τους Ρεμπουπλικανούς γερουσιαστές και τους είπε «μου δέσατε τα χέρια με αυτή την τροπολογία». Βέβαια δεν γνωρίζουμε που θα καταλήξει η ιστορία, διότι ο Ερντογάν μέχρι τώρα δεν έχει ενεργοποιήσει τους ρωσικούς πυραύλους. Όμως εξαιτίας αυτής της τροπολογίας που κατέθεσε ο Κρις βαν Χόλλεν, η Τουρκία έχει αποκοπεί από το πρόγραμμα των F-35. Είναι από αυτά τα «κρυφά σημαντικά» που δεν διαβάζει κάποιος στις εφημερίδες. Και όλο αυτό, αν το σκεφτείτε, ξεκινάει πάνω από σαράντα χρόνια πίσω, με την υποστήριξη του Κυπριακού, τον καιρό που πιέζαμε το Free Cyprus Coalition. Μέσα από αυτό, γίναμε φίλοι με τον Chris Van Hollen και αρχίσαμε να έχουμε κοινωνικές σχέσεις, πηγαίναμε στις βαφτίσεις των παιδιών ο ένα του άλλου, στα γενέθλια, και όλα αυτά που κάνουν οι φίλοι.»

[1] To 1974, μετά την εισβολή στην Κύπρο, δημιουργήθηκε μια πολύ μεγάλη αναταραχή στην ομογένεια της Αμερικής. Έλληνες και Ελληνοαμερικανοί, κυρίως ακαδημαϊκοί και καθηγητές πανεπιστημίων, αποφάσισαν να ιδρύσουν μια οργάνωση που λεγόταν Free Cyprus Coalition. Μετά από κάποιες αρχικές διαδικασίες, ζήτησαν από τον Σταμάτη Κριμιζή να γίνει πρόεδρος της οργάνωσης. Διοργάνωσαν διαδηλώσεις στο κέντρο της Ουάσινγκτον, για την αποχώριση των κατοχικών τουρκικών στρατευμάτων και την απελευθέρωση της Κύπρου και προσπαθούσαν να επηρεάσουν το Κονγκρέσο ώστε να εφαρμόσει εμπάργκο όπλων εναντίον της Τουρκίας. Μετά από τεράστιες προσπάθειες, τελικά την 4^η Φεβρουαρίου του 1975 το εμπάργκο επιβλήθηκε, γεγονός που σόκαρε τους Τούρκους και τον Χένρυ Κίσσινγκερ.

Κατηγορίες:ΙΣΤΟΡΙΑ

Ετικέτες: ΚΡΙΜΙΖΗΣ