Σύμφωνα με μια ομάδα αστρονόμων, η Γη και ολόκληρος ο Γαλαξίας μας μπορεί να βρίσκονται μέσα σε ένα μυστηριώδες γιγαντιαίο κενό, εξαιτίας του οποίου η διαστολή του σύμπαντος στην περιοχή μας να είναι ταχύτερη σε σχέση με άλλες περιοχές του σύμπαντος. Η θεωρία τους αποτελεί μια πιθανή λύση στην «διαφορά Hubble» και θα μπορούσε να βοηθήσει στην επιβεβαίωση της πραγματικής ηλικίας του σύμπαντός μας, η οποία εκτιμάται περίπου στα 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση στο Royal Astronomical Society’s National Astronomy Meeting (NAM 2025), τα ηχητικά κύματα από το αρχέγονο σύμπαν, «ουσιαστικά ο ήχος της Μεγάλης Έκρηξης», δικαιολογούν αυτή την ιδέα.

Η σταθερά Hubble προτάθηκε για πρώτη φορά το 1929 από τον Edwin Hubble για να εκφράσει τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος. Μπορεί να προσδιοριστεί μετρώντας την απόσταση των αστρονομικών αντικειμένων και την ταχύτητα με την οποία απομακρύνονται από εμάς. Όμως, προκύπτει ένα πρόβλημα. Σύμφωνα με το καθιερωμένο κοσμολογικό πρότυπο, η αναγωγή των μετρήσεων του μακρινού, αρχέγονου σύμπαντος μέχρι σήμερα, προβλέπει βραδύτερο ρυθμό διαστολής σε σχέση με τις μετρήσεις του κοντινού και πιο πρόσφατου σύμπαντος. Αυτή είναι η διαφορά Hubble (Hubble tension).

Μια πιθανή λύση σε αυτή την ασυνέπεια είναι ο Γαλαξίας μας να βρίσκεται κοντά στο κέντρο ενός τεράστιου τοπικού κενού. Κάτι τέτοιο, θα προκαλούσε την βαρυτική έλξη της ύλης προς το εξωτερικό του κενού με την υψηλότερη πυκνότητα, με αποτέλεσμα το κενό να γίνεται πιο κενό με την πάροδο του χρόνου. Καθώς το κενό αδειάζει, η ταχύτητα των αντικειμένων σε σχέση με εμάς είναι μεγαλύτερη, σε σχέση με την ταχύτητα που θα είχαν αν το κενό δεν υπήρχε. Και αυτό δίνει την εντύπωση ενός ταχύτερου ρυθμού τοπικής διαστολής.

Έτσι η διαφορά Hubble μπορεί να αποδοθεί σε ένα τοπικό φαινόμενο, το γιγαντιαίο τοπικό κενό, η υπόθεση του οποίου απαλείφει την διαφωνία με τους υπολογισμούς του καθιερωμένου κοσμολογικού προτύπου που προεκτείνονται στο αρχέγονο σύμπαν.

Για να λειτουργεί αυτή η θεωρία, θα έπρεπε η Γη και το ηλιακό μας σύστημα να βρίσκονται κοντά στο κέντρο ενός κενού με ακτίνα περίπου ένα δισεκατομμύριο έτη φωτός και με πυκνότητα περίπου 20% κάτω από τον μέση πυκνότητα του σύμπαντος. Η άμεση καταμέτρηση των γαλαξιών υποστηρίζει την θεωρία, δεδομένου ότι η πυκνότητά τους στο τοπικό μας σύμπαν είναι μικρότερη σε σχέση με άλλες περιοχές.

Ωστόσο, η ύπαρξη ενός τόσο αβυσσαλέου κενού είναι αμφιλεγόμενη γιατί παραβιάζει την αρχή του καθιερωμένου προτύπου της κοσμολογίας, σύμφωνα με την οποία η ύλη θα πρέπει να είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη σε τόσο μεγάλες κλίμακες.

Κι όμως, τα νέα δεδομένα που παρουσιάστηκαν στο NAM 2025 δείχνουν ότι οι βαρυονικές ακουστικές ταλαντώσεις (BAOs) – ο «ήχος της Μεγάλης Έκρηξης» – υποστηρίζουν την ιδέα ενός τοπικού κενού. Αυτά τα ηχητικά κύματα ταξίδεψαν μόνο για λίγο πριν ‘παγώσουν’ στη θέση τους, μόλις το σύμπαν ψύχθηκε αρκετά ώστε να σχηματιστούν ουδέτερα άτομα. Λειτουργούν ως ένας τυπικός χάρακας, το γωνιακό μέγεθος του οποίου μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να χαρτογραφήσουμε την ιστορία της κοσμικής διαστολής.

Ένα τοπικό κενό παραμορφώνει ελαφρώς την σχέση μεταξύ της γωνιακής κλίμακας BAO και της μετατόπισης προς το ερυθρό, επειδή οι ταχύτητες που προκαλούνται από ένα τοπικό κενό και η βαρυτική του επίδραση αυξάνουν ελαφρώς την μετατόπιση προς το ερυθρό, σε σχέση με την μετατόπιση λόγω της κοσμικής διαστολής. Οι ερευνητές λαμβάνοντας υπόψιν όλες τις διαθέσιμες μετρήσεις BAOs των τελευταίων 20 ετών, απέδειξαν ότι ένα μοντέλο κενού είναι περίπου εκατό εκατομμύρια φορές πιο πιθανό από ένα μοντέλο χωρίς κενά, με καθορισμένες παραμέτρους ώστε να ταιριάζουν με τις παρατηρήσεις της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου από τον δορυφόρο Planck.

διαβάστε περισσότερα: Is Earth inside a huge void? ‘Sound of Big Bang’ hints so – https://ras.ac.uk/news-and-press/research-highlights/earth-inside-huge-void-sound-big-bang-hints-so

Κατηγορίες:ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ, ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ, ΣΥΜΠΑΝ

Ετικέτες: Hubble, PHYSICS