Η ιδέα βασίζεται στη δημιουργία και την ανάπτυξη φυσαλίδων πυριτίου που μοιάζουν με λεπτό φιλμ και θα εκτρέπουν την ηλιακή ακτινοβολία.
Οι «διαστημικές φυσαλίδες» όπως τις αποκαλούν οι επιστήμονες του ΜΙΤ, θα ενώνονταν μεταξύ τους σαν μία σχεδία. Μόλις αναπτυχθεί αυτή στο διάστημα θα έχει περίπου το ίδιο μέγεθος με τη Βραζιλία. Οι φυσαλίδες θα λειτουργήσουν στη συνέχεια σαν ένα επιπλέον ρυθμιστικό φίλτρο, έναντι της ηλιακής ακτινοβολίας που παίζει τον βασικότερο ρόλο όσον αφορά το κλίμα που επικρατεί στη Γη. Ο στόχος με αυτές τις νέες «διαστημικές φυσαλίδες» θα ήταν έλεγχος του γήινου κλίματος.
Αυτό το νέο σχέδιο βασίζεται σε μια ιδέα που προτάθηκε για πρώτη φορά από τον αστρονόμο Roger Angel, o οποίος αρχικά πρότεινε τη χρήση ενός «σύννεφου» από μικρά διαστημόπλοια για την προστασία της Γης από την ακτινοβολία του Ήλιου. Οι ερευνητές στο MIT έχουν υιοθετήσει την ίδια βασική ιδέα και τη βελτίωσαν, αντικαθιστώντας τα διαστημόπλοια με φουσκωτές φυσαλίδες πυριτίου.
Το να μπορέσουμε να αντιστρέψουμε την κλιματική αλλαγή θα ήταν ένα τεράστιο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, η θωράκιση της Γης από την ακτινοβολία του Ήλιου θα ήταν μόνο ένα μέρος της λύσης. Θα πρέπει επιπλέον να μπορούμε να ρυθμίζουμε κι άλλες παραμέτρους.
Όμως, το πρώτο βήμα πρέπει να ξεκινήσει από την βασικότερη παράμετρο που καθορίζει το κλίμα της Γης, την ακτινοβολία του Ήλιου. Και η «σχεδία» των διαστημικών φυσαλίδων είναι προς αυτή την κατεύθυνση.
H βασική ιδέα απαιτεί την αποστολή των φυσαλίδων σε συγκεκριμένο σημείο έξω από την ατμόσφαιρα: στο λεγόμενο «Σημείο Λαγκράνζ». Αυτή είναι μια θέση μεταξύ της Γης και του Ήλιου όπου υπάρχει βαρυτικη ισορροπία, καθώς η έλξη του Ήλιου αντισταθμίζει την βαρύτητα της Γης. Ως εκ τούτου, οι διαστημικές φυσαλίδες θα μπορούσαν θεωρητικά να παραμένουν στο σημείο αυτό σταθερές.
Ίσως θα χρειαστεί επιπλέον να στείλουμε κάποιο είδος διαστημικού σκάφους για να ελέγχει την κατάσταση της ασπίδας, η οποία θα μας δώσει την δυνατότητα να ρυθμίζουμε την κλιματική αλλαγή ή τουλάχιστον να επιβραδύνουμε τις δυσοίωνες κατευθύνσεις της.
Επισημαίνεται ότι οι επιστήμονες του MIT δεν βλέπουν την ιδέα τους ως εναλλακτική λύση στις τρέχουσες προσπάθειες και στα μέτρα που λαμβάνονται σε παγκόσμιο επίπεδο για την ανθρωπογενή επίδραση στο κλίμα της Γης. Προς το παρόν, την θεωρούν ως μια εφεδρική λύση που προορίζεται να βοηθήσει εάν τα πράγματα ξεφύγουν από τον έλεγχο. Στο απώτερο μέλλον, εφόσον τελικά η ανθρωπότητα δεν αυτοκαταστραφεί, θα μνημονεύεται ως ένα από τα πρώτα βήματα που μας οδήγησαν στο να γίνουμε Πολιτισμός Τύπου I.
πηγή: https://www.in.gr/2022/08/18/b-science/perivallon-b-science/epistimones-tou-mit-pisteyoun-oti-anakalypsan-pos-na-antistrepsoun-pliros-tin-klimatiki-allagi/ – https://scitechdaily.com/in-case-of-climate-emergency-deploying-space-bubbles-to-block-out-the-sun/
Κατηγορίες:ΔΙΑΣΤΗΜΑ, ΧΩΡΙΣ ΦΥΣΙΚΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙΣ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
physicsgg 
Ωραίο το σημείο Λαγκρανζ με μηδενική βαρύτητα, αλλά η πίεση ακτινοβολίας; Δεν θα την μετατρέψει την ασπίδα σε ιστιοφόρο του διαστήματος;
Ασπίδα μεγέθους Βραζιλίας; Όπου ρίχνει τη σκιά της θα προκαλεί βαρυχειμωνια.
Οι διαστημικές φυσαλίδες προς το παρόν είναι μόνο μια υπόθεση εργασίας γεωμηχανικής (μιας.νέας επιστήμης που ασχολείται με την εξεύρεση μεθόδων σωτηρίας της ανθρωπότητας από περιβαλλοντικούς και άλλους κινδύνους).
Σύμφωνα με τους ερευνητές του ΜΙΤ προφανώς και δεν έχουν απαντηθεί όλα τα πιθανά προβλήματα της κατασκευής και πολλές από τις προτάσεις τους θα μπορούσαν να αναθεωρηθούν κατά την προετοιμασία μιας επίσημης και δημοσιεύσιμης πρότασης.
Κατά τα άλλα, σκοπός της κατασκευής είναι να μειωθεί το προσπίπτον ηλιακό φως στη Γη μόνο κατά 1,8% κι όχι να προκληθεί βαρυχειμωνιά από την σκιά της, ενώ προβλέπται κάποιος μηχανισμός σταθεροποίησης της κατασκευής ή παρέμβαση διαστημικού σκάφους που θα εξουδετερώνει την πίεση εκτινοβολίας.
Υπερβολές. Η κίνηση του συστήματος θα είναι χαοτική σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Είτε λόγω διαταραχών από κινήσεις αστεροειδών είτε λόγω ακανόνιστης ηλιακής δραστηριότητας με μεγάλη διαταραχή στην πίεση ακτινοβολίας ή για άλλους που παράγοντες που σχετίζονται με το βαρυτικό πεδίο της Σελήνης ή άλλων πλανητών. Οι φυσαλλίδες στην επιφάνεια του νερού συγκεντρώνονται λόγω της επιφανειακής τάσης. Στο διάστημα για ποιο λόγο θα συγκεντρώνονται; Και τέλος πάντων υπάρχει τεχνολογία κατασκευής τέτοιων φυσαλλίδων ή το κάνουμε όπως το ανέκδοτο με τους μαθηματικούς. Έστω ανοικτήρι και έλυσε το πρόβλημα του πως να ανοίξει την κονσέρβα; Και σε τελική ανάλυση γιατί να μην αναπτυχθεί τεχνολογία που αντί να μειώνει την προσπίπτουσα ακτινοβολία να αυξάνει την ανακλώμενο από την γήινη ατμόσφαιρα;
Ποιος δίνει το δικαίωμα σε κάποιο κράτος να προβεί σε ενέργειες που αφορούν την υφήλιο; Εάν π.χ η Ρωσία διαφωνεί το πείραμα αυτό μπορεί να εκτελεστεί;