Αδέσποτα άστρα ανάμεσα στους γαλαξίες

stars1Αστρονόμοι από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες έκαναν μια αναπάντεχη ανακάλυψη, που έχει μια ακόμη πιο απρόσμενη πιθανή αιτία. Για πρώτη φορά παρατήρησαν στο σύμπαν ένα άγνωστο έως τώρα και ανεξήγητο περίσσευμα φωτεινής (υπέρυθρης) ακτινοβολίας, η οποία μπορεί να προέρχεται από έναν τεράστιο αριθμό άστρων που βρίσκονται διάσπαρτα ανάμεσα στους γαλαξίες.

Όπως εκτιμούν οι επιστήμονες, είναι πιθανό ότι έως τα μισά άστρα του σύμπαντος είναι «ορφανά», χαμένα στο σκοτεινό διάστημα ανάμεσα στους γαλαξίες και σε αυτά οφείλεται αυτή η κατά τα άλλα ανεξήγητη «φεγγοβολιά» στον διαγαλαξιακό χώρο. Τα άστρα πιθανότατα «ορφάνεψαν» μετά από συγκρούσεις γαλαξιών, οπότε εκτοξεύτηκαν στο αχανές διάστημα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστροφυσικό Μάικλ Ζέμκοφ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας την Καλιφόρνια (Caltech), έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science«, σύμφωνα με το BBC, το πρακτορείο Ρόιτερς και το «Nature».

«Μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που ζουν εκεί έξω, στο μέσον του κρύου σκοτεινού διαστήματος, οι οποίοι δεν έχουν τον δικό τους γαλαξία», δήλωσε ο αστροφυσικός Χάρβεϊ Μόσλεϊ της NASA. «Ο νυχτερινός ουρανός σε έναν πλανήτη γύρω από ένα τέτοιο άστρο θα ήταν τελείως βαρετός και κατασκότεινος για τα ανθρώπινα μάτια, χωρίς άλλα άστρα, χωρίς κανένα κοντινό γαλαξία», πρόσθεσε ο Μάικλ Ζέμκοφ.

Η ανακάλυψη έγινε μετά από μελέτη των στοιχείων που προέκυψαν από το «πείραμα κοσμικού υπερύθρου υποβάθρου» (Cosmic Infrared Background Experiment – CIBER), το οποίο έλαβε χώρα μεταξύ 2010 – 2012 με τη βοήθεια ενός πυραύλου που εκτοξεύτηκε πάνω από την ατμόσφαιρα και συνέλεξε με δύο κάμερες όσο περισσότερο υπέρυθρο κοσμικό φως μπορούσε.

Η ανάλυση -προς μεγάλη έκπληξη των επιστημόνων- έδειξε ότι στο σύμπαν υπάρχει πολύ περισσότερο υπέρυθρο φως από αυτό που μπορεί να εξηγηθεί από την παρουσία και φωτεινότητα των γαλαξιών. Αυτό σημαίνει ότι το υπόλοιπο φως προέρχεται πιθανώς από μια άλλη πηγή, τις «στρατιές» των αφανών άστρων που κινούνται ανάμεσα στους γαλαξίες και που όλα μαζί βγάζουν αρκετό φως για να δικαιολογήσουν τη συνολική φωταύγεια του σύμπαντος.
«Τα άστρα αυτά παράγουν τόσο φως υποβάθρου, όσο όλοι μαζί οι γαλαξίες», δήλωσε o καθηγητής αστροφυσικής Τζέιμι Μπλοκ, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί έως τα μισά άστρα στο σύμπαν να κινούνται εκτός των γαλαξιών. Όμως το καθένα από αυτά είναι από μόνο του πολύ αχνό για να γίνει αντιληπτό στον αχανή διαγαλαξιακό χώρο. Εκτιμάται ότι τα περισσότερα είναι πιο μικρά, πιο κρύα και πιο αχνά από τον Ήλιο μας.

Η νέα ανακάλυψη δείχνει πόσα λίγα πράγματα γνωρίζουν οι αστρονόμοι γι’ αυτόν τον χώρο ανάμεσα στους γαλαξίες. Άλλοι πάντως επιστήμονες εξέφρασαν την επιφύλαξή τους κατά πόσο όντως το πλεονάζον κοσμικό φως προέρχεται από εξωγαλαξιακά άστρα, κάτι που πρέπει να επιβεβαιωθεί από μελλοντικές έρευνες. Μια εναλλακτική εξήγηση είναι ότι το φως αυτό προέρχεται από πολύ μακρινούς γαλαξίες που δεν είναι ορατοί.

imerisia.gr – www.sciencedaily.com



Κατηγορίες:ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ

Ετικέτες:

2 replies

  1. Έαν πράγματι υπάρχουν άστρα ευρισκόμενα μακρά Γαλαξιών, είτε αυτά έχουν είτε δεν έχουν πλανητες γύρω τους, θα πρέπει ωστόσο να έλκονται από τους πιο κοντινούς τους Γαλαξίες.
    Δηλαδή θεωρητικά θα πρέπει να ανήκουν σε κοντινά Γαλαξιακά συγκροτήματα και να έχουν επιτχυνόμενες ταχύτητες έλξεως από αυτούς. Εάν προέρχονται από συγκρούσεις Γαλαξιών, τότε θα ανήκουν μάλλον στον Γαλαξία που διαμορφώθηκε μετά τη σύγκρουση και θα έλκονται από αυτόν. Με προβληματίζει πάντως η ποσότητα τέτοιων ορφανών άστρων….

  2. Οι αστέρες αυτοί έλκονται από όλους τους γαλαξίες, κοντινούς και μακρινούς. Για να «ανήκουν» σε κάποιον γαλαξία, θα πρέπει να έχουν αρνητική μηχανική ενέργεια ως προς αυτόν. Η μηχανική ενέργεια είναι το άθροισμα της κινητικής ενέργειας (όπου η ταχύτητα μετράται ως προς τον συγκεκριμένο γαλαξία) και της δυναμικής ενέργειας (όπου υπεισέρχεται η απόσταση από τον συγκεκριμένο γαλαξία). Αυτό ανεξάρτητα αν «εκτοξεύτηκαν» λόγω της «σύγκρουσης» δύο γαλαξιών ή όχι. Αξίζει να αναφερθεί ότι κστά τη σύγκρουση δύο γαλαξιών οι αστέρες του ενός διέρχονται ελεύθερα μεταξύ των αστέρων του άλλου, χωρίς να υπάρχουν συγκρούσεις αστέρων. Αντίθετα, η μεσοαστρική σκόνη και το αέριο του ενός γαλαξία συγκρούονται με τα αντίστοιχα συστατικά του άλλου και «κολλάνε».

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.