Πριν από 100 χρόνια, τον Ιούλιο του 1913, το επιστημονικό περιοδικό Philosophical Magazine δημοσίευσε την θεωρία για το άτομο του Niels Bohr. Τότε ο Bohr ήταν 28 ετών.
Οι δυο εργασίες είναι διαθέσιμες στα αγγλικά: ΕΔΩ: «On the Constitution of Atoms and Molecules» και ΕΔΩ: «Part II. – Systems containing only a
Single Nucleus»
Απόσπασμα από τη δημοσίευση του Bohr
Κεντρικό σημείο στη θεωρία του Bohr είναι ότι oι επιτρεπτές τροχιές για ένα ηλεκτρόνιο στο άτομο του υδρογόνου είναι αυτές στις οποίες η στροφορμή του ηλεκτρονίου είναι ακέραιο πολλαπλάσιο της σταθεράς Planck 
Ο Niels Bohr είχε δηλώσει σχετικά με τη θεωρία του: «Αφετηρία μου δεν ήταν καθόλου η ιδέα ότι το άτομο είναι ένα πλανητικό σύστημα σε μικρή κλίμακα και σαν τέτοιο ότι διέπεται από τους νόμους της αστρονομίας. Ποτέ δεν πήρα αυτή την αναλογία κατά γράμμα. Αφετηρία μου ήταν μάλλον η σταθερότητα της ύλης. Ένα καθαρό θαύμα αν το δει κανείς από την πλευρά της κλασικής φυσικής»
Η θεωρία του Bohr ήταν ένα ετερόκλητο μείγμα μη κλασικών παραδοχών διατυπωμένες μέσα σε ένα κλασικό εννοιολογικό πλαίσιο. Αρχικά γνώρισε πολλές επιτυχίες, κυρίως στην ορθή πρόβλεψη των φασμάτων εκπομπής υδρογονοειδών ιόντων, αλλά και αλκαλικών ατόμων που μοιάζουν αρκετά με το άτομο του υδρογόνου.
Όμως στη συνέχεια αναδείχθηκαν οι αδυναμίες του, κυρίως στη μελέτη των μη αλκαλικών ατόμων αλλά και όσον αφορά τις σχετικές εντάσεις των φασματικών γραμμών.
Κατηγορίες:ΑΤΟΜΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ, ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ
physicsgg 
Αυτό το ατομικό πρότυπο πάντα με τρέλαινε. Είναι τρομερή η σκέψη με τις επιτρεπόμενες τροχιές.