O φλοιός της Σελήνης είναι εντελώς κονιορτοποιημένος (σε ποσοστό 98%) από τις πολλαπλές προσκρούσεις διαφόρων ουράνιων σωμάτων
Οι διακυμάνσεις του πεδίου βαρύτητας της Σελήνης
Η αποστολή GRAIL (Gravity Recovery And Interιor Laboratory), συνίσταται από τα δίδυμα διαστημόπλοια που φέρουν τα ονόματα Πλημμυρίδα και Άμπωτη (η εκτόξευσή τους έγινε τον Σεπτέμβριο του 2011), και ο στόχος τους είναι η μελέτη του βαρυτικού πεδίου της Σελήνης.
Τα δυο διαστημόπλοια βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη και καταγράφουν με μεγάλη λεπτομέρεια τις διακυμάνσεις της βαρύτητας του δορυφόρου μας. Από την έρευνα αυτή εξάγονται συμπεράσματα για το εσωτερικό της Σελήνης και δημιουργείται ένας χάρτης με τις κοιλότητες και τα πετρώματα που υπάρχουν κάτω από την επιφάνειά της.
Θα μπορούσε να πει κανείς μεταφορικά, πως η αποστολή GRAIL είναι ένα «ταξίδι στο κέντρο της Σελήνης».
Τα δεδομένα των δίδυμων διαστημοπλοίων δείχνουν ότι οι μετεωρίτες και οι αστεροειδείς που προκάλεσαν κρατήρες στην επιφάνεια της Σελήνης, θρυμμάτισαν τον φλοιό και ίσως οι επιπτώσεις τους να φτάνουν μέχρι και τον μανδύα της. Φαίνεται πως η Σελήνη και η ίδια η Γη, ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά τη δημιουργία τους, υπέστησαν καταιγισμό μετεωριτών από το διάστημα, κατά πολύ εντονότερο από ότι εκτιμούσαν ως τώρα οι επιστήμονες. Η ανακάλυψη αυτή είναι σημαντική γιατί δίνει στους επιστήμονες στοιχεία που μπορούν να βοηθήσουν στην κατανόηση των γεωλογικών μυστηρίων του πλανήτη Άρη. Οι επιστήμονες πιστεύουν πως στον Άρη κάποτε υπήρχε ένας ωκεανός νερού και αναρωτιούνται που πήγε όλη αυτή η ποσότητα του νερού. Αν θρυμματίστηκαν τα στρώματα του υπεδάφους του – όπως διαπιστώνεται ότι έγινε στη Σελήνη – τότε μπορεί μεγάλες ποσότητες νερού να διείσδυσαν στο εσωτερικό του πλανήτη και να βρίσκονται ακόμα εκεί.
Τα δύο δίδυμα διαστημόπλοια σε παράλληλη τροχιά γύρω από τη Σελήνη μετρούν το πεδίο βαρύτητας με εκπληκτική λεπτομέρεια
Τα νέα δεδομένα δείχνουν ότι ο σεληνιακός φλοιός έχει πάχος 35 έως 45 χιλιόμετρα και είναι κατά 10 έως 20 χιλιόμετρα, πιο λεπτός από ότι πίστευαν μέχρι ώρα οι επιστήμονες. Επιπλέον, κάτω από μερικές περιοχές, φαίνεται πως δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου φλοιός, γεγονός που σημαίνει ότι εκεί ακριβώς υπάρχει ένα «παράθυρο» προς το βαθύτερο γεωλογικό στρώμα, τον μανδύα της Σελήνης που βρίσκεται μεταξύ φλοιού και πυρήνα.
Ο ανώτερος σεληνιακός φλοιός δεν περιλαμβάνει πολλά πυκνά πετρώματα, αλλά αποτελείται κυρίως από πορώδη υλικά, που υπέστησαν κατακερματισμό στο παρελθόν. Παρατηρούνται επίσης διάσπαρτοι μεγάλοι υπόγειοι τάφροι, μήκους 500 χιλιομέτρων, που αποτελούνται από βαρύτερο και πυκνότερο υλικό, το οποίο πιθανώς είναι στερεοποιημένο μάγμα, που ανέβηκε ψηλότερα μετά τις προσκρούσεις.
Οι μετρήσεις χαρτογράφησης του πεδίου βαρύτητας της Σελήνης είναι παρόμοιες με αυτές που έγιναν για το πεδίο βαρύτητας της Γης με την αποστολή GRACE (Gravity Recovery and Climate Experiment).
http://youtu.be/hFoF9fSxYNI – universetoday.com
Κατηγορίες:ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, ΔΙΑΣΤΗΜΑ
physicsgg 
Σχολιάστε