Το 2016 ήταν για τον δισεκατομμυριούχο (πρώην φυσικό) Yuri Milner μια καλή χρονιά. Δεν αντιμετώπιζε καμία στενότητα 😉 κι έτσι, αποφάσισε να ξοδέψει ένα μέρος των χρημάτων του για να στείλει πολλά και πολύ μικρά διαστημόπλοια προς τα άστρα.
Το πρωτόγνωρο εγχείρημα που θα μετέφερε για πρώτη φορά την ανθρώπινη τεχνολογία σε ένα άλλο ηλιακό σύστημα, ονομάστηκε Breakthrough Starshot. Η βασική ιδέα ήταν η εξής: Να μειωθεί το μέγεθος των διαστημοπλοίων – όσο το μέγεθος ενός τσιπ στις ηλεκτρονικές συσκευές – και να εκτοξευθούν χιλιάδες τέτοια μικροσκοπικά διαστημικά σκάφη που θα διέθεταν ηλιακά ιστία. Αρχικά θα έμπαιναν σε τροχιά γύρω από τη Γη και στη συνέχεια ένα πανίσχυρο λέιζερ από τη Γη θα τα επιτάχυνε μέχρι το 20% της ταχύτητας του φωτός. Με αυτόν τον τρόπο θα έφταναν στο πλησιέστερο αστρικό σύστημα, τον Άλφα Κενταύρου, μέσα σε 20 χρόνια. Όταν τα διαστημικά σκάφη θα έφταναν στον προορισμό τους θα έστελαν δεδομένα στη Γη, αντλώντας ενέργεια από τις πυρηνικές μπαταρίες τους.
Η ανακοίνωση του προγράμματος Breakthrough από τον Milner έγινε σε μια φανταχτερή συνέντευξη, με την παρουσία κορυφαίων επιστημόνων και με υποσχέσεις επένδυσης εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων.
Αλλά μετά από μια δεκαετία περίπου, το Breakthrough Starshot είναι εμφανώς σιωπηλό. Μετά τον αρχικό μεγάλο ντόρο, το πρότζεκτ φάνηκε να σιγοσβήνει. Δεν υπάρχουν πλέον φανφαρονικές ανακοινώσεις, ούτε ροές χρηματοδοτήσεων. Αυτό που απέμεινε είναι η σύγχυση ακόμη και μεταξύ των επιστημόνων που εργάζονται στο Breakthrough Starshot σχετικά με την κατάσταση του έργου. Σύμφωνα με ένα email από τον Worden, διευθυντικό στέλεχος του Starshot (ο οποίος αρνήθηκε να δώσει διευκρινιστική συνέντευξη στο περιοδικό Scientific American), «έχουμε αναστείλει το πρόγραμμα και εργαζόμαστε για τη μεταφορά των τμημάτων του αλλού».
Το Starshot φαίνεται να έχει ανασταλεί επ’ αόριστον, αν όχι να έχει τελειώσει οριστικά, παρότι δεν υπήρξε κάποια σχετική ανακοίνωση. Ορισμένες πηγές έχουν ερμηνεύσει το τέλος του προγράμματος ως μια συνειδητοποίηση ότι ένα τέτοιο διαστρικό ταξίδι, αν και τεχνικά εφικτό, είναι ακόμα μακρινό. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι για να πετύχει το Breakthrough Starshot θα χρειαστούν 30 έως 50 χρόνια πολύ σκληρής δουλειάς από έναν μεγάλο αριθμό πολύ αφοσιωμένων ανθρώπων, όπως στο Manhattan Project. Ίσως αυτό το χρονοδιάγραμμα και κυρίως το πραγματικό κόστος του πρότζεκτ, να μην ήταν «ελκυστικό» για τον Milner.
Παρά το ασαφές τέλος και το αβέβαιο μέλλον του προγράμματος, πολλοί συμμετέχοντες σ’ αυτό μίλησαν θετικά για το Breakthrough. Κάποιοι το βλέπουν τουλάχιστον ως μια ψυχολογική επιτυχία. Όταν ξεκίνησε το έργο, οι άνθρωποι πίστευαν ότι τα διαστρικά ταξίδια ήταν αδύνατα – ή δεν τα σκεφτόντουσαν καθόλου. Το Breakthrough άλλαξε την αντίληψη της κοινωνίας γι αυτό το είδος εγχειρημάτων ως ένα νόμιμο πεδίο επιστημονικής έρευνας. Το πρόγραμμα ενέπνευσε επίσης επιστήμονες να εργαστούν σε προβλήματα φυσικής και μηχανικής που διαφορετικά μπορεί να μην είχαν τραβήξει την προσοχή. Και ίσως, στο τέλος της ημέρας, αυτή να είναι και η κληρονομιά του Starshot: να τραβήξει την προσοχή του κόσμου προς το όνειρο.
διαβάστε πολύ περισσότερες λεπτομέρειες: How a Billionaire’s Plan to Reach Another Star Fell Apart – https://www.scientificamerican.com/article/the-quiet-demise-of-breakthrough-starshot-a-billionaires-interstellar/
Κατηγορίες:ΔΙΑΣΤΗΜΑ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
physicsgg 
Σχολιάστε