Η Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο, σαν σήμερα, στις 21 Μαρτίου. Την αρχική έμπνευση για αυτόν τον εορτασμό είχε ο ποιητής Μιχαήλ Μήτρας και τον Οκτώβριο του 1999, η γενική διάσκεψη της Unesco στο Παρίσι, ανακήρυξε την πρώτη μέρα της άνοιξης ως  Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. 
Λόγω της ημέρας, ακολουθεί ένα απόσπασμα από το ποίημα του Ουώλτ Ουίτμαν, ‘Το τραγούδι του εαυτού μου‘ (Μετάφραση, Ζωή Ν. Νικολοπούλου):

Με μουσική δυνατή καταφθάνω, με τις κορνέτες μου και τα τύμπανά μου,
Δεν παίζω εμβατήρια για αναγνωρισμένους νικητές μόνο, παίζω εμβατήρια
   για ηττημένους και σκοτωμένους.

Έχεις ακούσει πως είναι καλό να κερδίζεις τη μάχη;
Λέω ακόμα πως είναι καλό να πέφτεις στη μάχη, οι αγώνες χάνονται με το
  ίδιο πνεύμα που κερδίζονται.

Τυμπανίζω και χτυπώ για τους νεκρούς,
Φυσώ στα επιστόμια πιο δυνατά και πιο εύθυμα για εκείνους.

Ζήτω σε εκείνους που απέτυχαν!
Και σε εκείνους που τα πολεμικά πλοία τους βυθίστηκαν στη θάλασσα
Και σε εκείνους τους ίδιους που βυθίστηκαν στη θάλασσα

Και σε όλους τους στρατηγούς που έχασαν μάχες και σε όλους τους νικημένους
   ήρωες!
Και τους αναρίθμητους άγνωστους ήρωες που ισούνται με τους σπουδαιότερους
  γνωστούς ήρωες!

Ο Ουώλτ Ουίτμαν κηδεύτηκε στο Κάμντε χωρίς ιερέα και σταυρό, με το πλήθος να τον ακολουθεί σε απόσταση έξι χιλιομέτρων από τον τάφο, όπου αναγράφονται οι στίχοι του:
«Το βάθρο μου είναι στερεωμένο και σφηνωμένο σε γρανίτη,
Περιγελώ αυτό που εσείς ονομάζετε αποσύνθεση,
Και ξέρω την έκταση του χρόνου.»

Κατηγορίες:ΔΙΑΣΤΗΜΑ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ετικέτες: ΕΡΜΗΣ, Ουώλτ Ουίτμαν, Whitman