Εικόνες υψηλής ανάλυσης του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb αποκαλύπτουν την περιοχή γύρω από τον κεντρικό λευκό νάνο του Δακτυλιοειδούς Νεφελώματος
Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της ΝASA κατέγραψε νέες εντυπωσιακές εικόνες του εμβληματικού Δακτυλιοειδούς Νεφελώματος, γνωστό και ως Messier 57. Οι εικόνες που δημοσιεύθηκαν σήμερα παρουσιάζουν την περίπλοκη και αιθέρια ομορφιά του νεφελώματος με πρωτοφανή λεπτομέρεια, παρέχοντας στους επιστήμονες και στο κοινό μια μαγευτική θέα αυτού του ουράνιου θαύματος.
Το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα βρίσκεται νότια από τον φωτεινότερο αστέρα της Λύρας, τον Βέγα, και ανάμεσα στους αστέρες β και γ Λύρας.
Ακόμα και ένα μικρό τηλεσκόπιο μπορεί να αποκαλύψει την χαρακτηριστική δομή του λαμπρού αερίου που μοιάζει με ντόνατ. Το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα είναι ένα πλανητικό νεφέλωμα. Τα πλανητικά νεφελώματα είναι τα πολύχρωμα υπολείμματα άστρων που πεθαίνουν και έχουν εκτοξεύσει στο διάστημα μεγάλο μέρος της μάζας τους.
Ο Albert Zijlstra, καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, δήλωσε: «Είμαστε έκπληκτοι από τις λεπτομέρειες στις εικόνες, καλύτερες από ότι είχαμε δει ποτέ στο παρελθόν. Γνωρίζαμε ότι τα πλανητικά νεφελώματα ήταν όμορφα. Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι εντυπωσιακό».
Οι εικόνες υψηλής ανάλυσης δεν δείχνουν μόνο το περίπλοκες λεπτομέρειες του διαστελλόμενου κελύφους του νεφελώματος, αλλά αποκαλύπτουν επίσης και την εσωτερική περιοχή γύρω από τον κεντρικό λευκό νάνο με εξαιρετική λεπτομέρεια. Γινόμαστε μάρτυρες των τελευταίων κεφαλαίων της ζωής ενός άστρου, μια προεπισκόπηση του μακρινού μέλλοντος του Ήλιου. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις λεπτομερείς εικόνες του Δακτυλιοειδούς Νεφελώματος από το James Webb, για να μελετήσουμε πώς σχηματίζονται και εξελίσσονται τα πλανητικά νεφελώματα.
Το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα (ή M57) ανακαλύφθηκε από τον Antoine Darquier de Pellepoix το έτος 1779. Το 1800 ο Κόμης Friedrich von Hahn ανακάλυψε τον αμυδρό κεντρικό αστέρα. Το M57 απέχει περίπου 2570 έτη φωτός από τη Γη. Το νεφέλωμα δαστέλλεται με ρυθμό περί το 1 δευτερόλεπτο του τόξου ανά αιώνα, που στη συγκεκριμένη απόσταση αντιστοιχεί σε 20 ως 30 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, και έχει φθάσει σε διάμετρο της τάξεως του 1 έτους φωτός. Η μάζα του εκτιμάται σε 1,2 φορά τη μάζα του Ήλιου.
Τα στρώματα του νεφελώματος M57 φωτίζονται από τον κεντρικό του λευκό νάνο αστέρα, και τα διαφορετικά χημικά στοιχεία του νεφελώματος εκπέμπουν φως συγκεκριμένων μηκών κύματος. Έτσι, αυτές οι εικόνες δεν παρέχουν μόνο μια αισθητική απόλαυση· περιέχουν πληθώρα επιστημονικών γνώσεων για τις διαδικασίες της αστρικής εξέλιξης. Μελετώντας το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα με το Webb, ελπίζουμε να αποκτήσουμε μια βαθύτερη κατανόηση των κύκλων ζωής των άστρων και των στοιχείων που απελευθερώνουν στο διάστημα.
Κατηγορίες:ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ
physicsgg 
Σχολιάστε