Browsing All Posts filed under »ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ«
Οδηγός λεωφορείου στο Paterson
Ο Paterson είναι ένας οδηγός λεωφορείου στην πόλη Paterson του New Jersey και στον ελεύθερο χρόνο του γράφει ποίηση. Κάθε μέρα ο Paterson εκτελεί το ίδιο δρομολόγιο, παρατηρεί τους ανθρώπους και την πόλη, παρακολουθεί τις συζητήσεις στο λεωφορείο του και κάθε βράδυ βγάζει τον σκύλο του βόλτα, πίνει μόνο μια μπύρα στο ίδιο μπαρ και […]
Καίγονται χρόνια
Σεπτεμβρίου 25, 2016
Βλέπω Επειδή έπρεπε να περάσει καιρός Και η τροχιά περνάει κάποτε μπροστά Από το φακό Τα χρόνια καίγονται Μεθοδικά διαβρώνει η σκουριά τις εφευρέσεις Που συγκρατούνε τη ζωή και καταρρέουν Τελείως ξαφνικά, σα σπίρτα στη φωτιά Καίγονται χρόνια Και είναι δύσκολο να συγκρατήσουν τ’ όνομα Η φωνή δεν ακούγεται Τα κόκκαλα σαπίζουν Στην υγρασία της […]
Η περίεργη ιδιότητα των αριθμών (του βαρόνου) Μινχάουζεν
Σεπτεμβρίου 21, 2016
Ο Βαρόνος Μινχάουζεν (Hieronymus Carl Friedrich von Münchhausen, 1720 – 1797) είναι μεν ιστορικό πρόσωπο, αλλά είναι γνωστός ως ο ήρωας του βιβλίου φαντασίας «Οι περιπέτειες του βαρόνου Μινχάουζεν», του Ροδόλφου Ράσπε, που γράφτηκε το 1875. Ο πραγματικός Μινχάουζεν γεννήθηκε στο Ανόβερο. Υπηρέτησε ως μισθοφόρος αξιωματικός του ρωσικού ιππικού, πήρε μέρος στις εκστρατείες του 1740 […]
Για τον σύγχρονο Ρεμπώ
Σεπτεμβρίου 19, 2016
Η έρημος που διάλεξες για να διαβείς τις νύχτες σε παγώνει. Έρχεται ξαφνικά στον ύπνο σου σαρώνει τ’ όνειρό σου σκεπάζει το κατάλυμα σε θάβει με την άμμο. Ξυπνάς με τρόμο το πρωί. Μια εποχή στην κόλαση ακόμη. Ξυπνάς συνηθισμένος πια (μες τον κρατήρα του Χαρράρ ξυπνάς) ψήνεις καφέ πίνεις γουλιά – γουλιά το δηλητήριο […]
Η πράσινη ακτίνα του Ιουλίου Βερν …
Σεπτεμβρίου 4, 2016
… και του Ερίκ Ρομέρ H ταινία «Le rayon vert» (Η πράσινη ακτίνα), που σκηνοθέτησε το 1986 ο Éric Rohmer, δεν θα μπορούσε να μην αναφέρεται στην «Πράσινη ακτίνα», του βιβλίου του Ιουλίου Βερν – εκδόθηκε το 1882. Η διάσημη, αλλά σπάνια πράσινη ακτίνα (ή πράσινη αναλαμπή) εμφανίζεται στο ηλιοβασίλεμα, όταν και το τελευταίο τμήμα του ήλιου εξαφανίζεται στον ορίζοντα […]
Από τότε ξέρω πως δεν θα προφτάσω
Αύγουστος 6, 2016
Η στάχτη Μιαρές ασήμαντες λεπτομέρειες που καθορίζουν σιγά – σιγά τη ζωή σου. Ποια ζωή σου; Φιλοδοξίες, έρωτες, ενοχές, πανάρχαια χρέη σπατάλησαν τη ζωή σου. Τι έμεινε; Η στάχτη των περασμένων κάθεται στα έπιπλα, θολώνει τα τζάμια, τους καθρέπτες και πάνω τους γράφω καμιά φορά τα ονόματα εκείνων που έφυγαν. Και άλλοτε στέκομαι στο παράθυρο […]
Εις την Οδόν των Φιλελλήνων
Ιουλίου 28, 2016
Mιά μέρα που κατέβαινα στην οδόν των Φιλελλήνων, μαλάκωνε η άσφαλτος κάτω απ’ τα πόδια και από τα δένδρα της πλατείας ηκούοντο τζιτζίκια, μέσ’ στην καρδιά των Aθηνών, μέσ’ στην καρδιά του θέρους. Παρά την υψηλήν θερμοκρασίαν, η κίνησις ήτο ζωηρά. Aίφνης μία κηδεία πέρασε. Oπίσω της ακολουθούσαν πέντε-έξη αυτοκίνητα με μελανειμονούσας, και ενώ στα […]
Πρόσφατα σχόλια
 | tasos στο Νέο Λύκειο, μερικά χρόνια… |
| tasos στο Νέο Λύκειο, μερικά χρόνια… |
| tasos στο Μαύρες τρύπες, άστρα νετρονίων… |
 | Στάθης στο Τι πρέπει να κάνουμε μόλις ανα… |
 | JD M στο Από το «μη εσφαλμένο» στο (ίσω… |
 | physicsgg στο Νέο Λύκειο, μερικά χρόνια… |
 | κώστας στο Νέο Λύκειο, μερικά χρόνια… |
 | ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ στο Νέο Λύκειο, μερικά χρόνια… |
 | ανακοινωση εεφ στο Νέο Λύκειο, μερικά χρόνια… |
 | Πολύ νεώτεροι είναι… στο Οι τελευταίες 5 βουτιές στην α… |
Ιανουαρίου 15, 2017
1