… επιβεβαιώνει την εικασία ότι «οι μαύρες τρύπες δεν έχουν τρίχες»
Εκτός από το όνομά τους οι μαύρες τρύπες οφείλουν στον John Wheeler και το ρητό που λέει: ότι «οι μαύρες τρύπες δεν έχουν τρίχες». Αυτό που ήθελε να πει o Wheeler με το ότι « δεν έχουν τρίχες» ήταν ότι οι οι μαύρες τρύπες δεν έχουν κάποια παρατηρήσιμα χαρακτηριστικά, όπως εξογκώματα, ανομοιομορφίες κ.λπ. Όταν μια μαύρη τρύπα σχηματίζεται από την κατάρρευση ενός άστρου, ο ορίζοντας καταλήγει σε ένα τέλειο σφαιρικό σχήμα χωρίς κανένα χαρακτηριστικό. Οι μαύρες τρύπες περιγράφονται πλήρως από την μάζα, την ιδιο-στροφορμή και το ηλεκτρικό φορτίο τους.
Ωστόσο, ορισμένοι ερευνητές θεωρούν ότι μια κλασική μαύρη τρύπα που περιβάλλεται από πλάσμα θα μπορούσε να έχει ‘μαλλιά’ με την μορφή ενός μαγνητικού πεδίου. Όμως, ο Ashley Bransgrove και οι συνεργάτες του σε μια πρόσφατη δημοσίευσή τους δείχνουν ότι και μια τέτοια μαύρη τρύπα ικανοποιεί την εικασία «όχι τρίχες» . Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να επιβεβαιωθεί με παρατηρήσεις ακτίνων Χ και υπέρυθρης ακτινοβολίας στο περιβάλλον μαύρων οπών, όπως αυτή που υπάρχει στο κέντρο του Γαλαξία μας.
Μια μαύρη τρύπα μπορεί να γεννηθεί με μαγνητικό πεδίο ή μπορεί να το αποκτήσει από την απορρόφηση μαγνητισμένου υλικού. Το θεώρημα χωρίς μαλλιά μας λέει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, το μαγνητικό πεδίο στον ορίζοντα των γεγονότων μιας απομονωμένης μαύρης τρύπας θα αποβληθεί γρήγορα και η μαύρη τρύπα θα επιστρέψει στην «φαλακρή» της κατάσταση. Αλλά οι αστροφυσικές μαύρες τρύπες δεν είναι απομονωμένες. Αντίθετα, περιβάλλονται από πλάσμα που εμποδίζει το μαγνητικό πεδίο να ξεφύγει από τον ορίζοντα των γεγονότων. Τι σημαίνει αυτό για το θεώρημα χωρίς μαλλιά;

Για να το βρουν, ο Bransgrove και οι συνάδελφοί του προσομοίωσαν ένα μαγνητικό πεδίο γύρω από μια μαύρη τρύπα παρουσία πλάσματος. Διαπίστωσαν ότι οι γραμμές μαγνητικού πεδίου κόβονταν, επανασυνδέονταν και σχημάτιζαν μαγνητικούς βρόχους γεμάτους πλάσμα που είτε διέφευγαν στο διάστημα είτε έπεφταν στην μαύρη τρύπα. Όσο πιο γρήγορα γινόταν η επανασύνδεση, τόσο πιο γρήγορα εξαφανιζόταν το μαγνητικό πεδίο ικανοποιώντας την εικασία χωρίς τρίχες.
Σε ισχυρά μαγνητικά πεδία, η επανασύνδεση παράγει ακτίνες Χ υψηλής ενέργειας. Αυτό σημαίνει ότι, εκτός από τη διατήρηση της ‘φαλακρότητας’ των μαύρων οπών, η διαδικασία θα μπορούσε να εξηγήσει τις παρατηρήσεις ισχυρών εκλάμψεων κοντά σε υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες.
πηγή: https://physics.aps.org/articles/v14/s92
Κατηγορίες:ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ, ΜΑΥΡΕΣ ΤΡΥΠΕΣ
Πως «σπας» μία μαγνητική γραμμή? Ποια ‘δύναμη» απαιτείται ? Τι γίνεται κατόπιν με τα «κομμάτια» ?