Ένα κείμενο, μια νέα προσπάθεια, αφιερωμένο σε όποιον συνάδελφο προβληματίζεται ακόμη, διατηρώντας το δικαίωμα της αμφιβολίας.
Σε κάθε συνάδελφο που στέκεται στην διαμάχη με κριτική σκέψη, αλλά ο οποίος είναι πρόθυμος να ακούσει.
Δεν απευθύνεται σε όσους ξέρουν (μόνο αυτοί…) την αλήθεια. Δεν απευθύνεται στις αυθεντίες!
Πολύ περισσότερο δεν απευθύνεται σε όσους ακόλουθους της αυθεντίας, σχολιαστές στο fb, χύνουν δηλητήριο εναντίον του δικτύου μας (και όποιου άλλου υποστηρίζει λύση αντίθετη από την λύση του ηγέτη τους…)
Αλήθεια είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει. Άνθρωποι τους οποίους δεν γνωρίζω, δεν έχω συναντήσει ποτέ μου, δεν τους έχω ενοχλήσει σε κάτι, να εκφράζονται δημόσια και να επιτίθενται με χυδαιότητες εναντίον μου και εναντίον του δικτύου μας.
Τους υποχρέωσε κανείς να έρθουν εδώ; Τους υποχρέωσε κανείς να μας παρακολουθούν; Να μας διαβάζουν; Να αποδέχονται τις απόψεις μας;
Από πού και ως πού τέτοιο μίσος;
ΥΓ. Αλήθεια οι άνθρωποι αυτοί είναι καθηγητές; Μπαίνουν σε τάξη, διδάσκουν και διαπαιδαγωγούν την νέα γενιά;
Διονύσης Μάργαρης – ylikonet.gr
διαβάστε επίσης: «Μήπως ήρθε η ώρα να καταλάβουμε;«
Κατηγορίες:ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΜΗΧΑΝΙΚΗ
physicsgg 
Σχολιάστε