Ας υποθέσουμε την ύπαρξη δισδιάστατων όντων που ζουν πάνω σε μια δισδιάστατη επιφάνεια, μια «Επιπεδοχώρα» – σαν αυτή που περιγράφει στο μυθιστόρημα του ο Edwin Abbott. Τα όντα αυτά περνούν ολόκληρη τη ζωή τους αγνοώντας την τρίτη διάσταση, ας την ονομάσουμε ύψος, και αντιλαμβάνονται μόνο το μήκος και το πλάτος.
Αν κάποιο αντικείμενο αιωρείται ελάχιστα πάνω από την δισδιάστατη επιφάνεια, τότε αυτό είναι αόρατο για τα δισδιάστατα όντα. Έτσι, μέσω της τρίτης διάστασης τα αντικείμενα θα μπορούσαν να περάσουν μέσα από τους «τοίχους» της επιπεδοχώρας.
Θα μπορούσε να συμβεί κάτι παρόμοιο και στον τρισδιάστατο χώρο που εμείς (ως «τρισδιάστατα» όντα) αντιλαμβανόμαστε; Θα μπορούσε ένα αντικείμενο διαμέσου του της τέταρτης διάστασης π.χ. να μπει μέσα σε ένα κλειστό κουτί;
Στο μαγικό κόλπο της εικόνας που ακολουθεί, ένα κέρμα που βρίσκεται στο πάνω μέρος της πράσινης ελαστικής επιφάνειας πιέζεται …
… και ξαφνικά βρίσκεται μέσα στο ποτήρι, χωρίς βέβαια η ελαστική επιφάνεια να τρυπηθεί.
Όταν ο Martin Gardner εκτελούσε την επίδειξη αυτού του «μαγικού», ισχυριζόταν πως το νόμισμα εισέρχεται στο ποτήρι διαμέσου της 4ης διάστασης.
Η «διέλευση» νομίσματος μέσα από μια ελαστική μεμβράνη είναι ένα εντυπωσιακό «μαγικό»- που δεν χρειάζεται να είμαστε επαγγελματίες μάγοι για να πραγματοποιήσουμε. Παρακολουθείστε το τώρα με προσοχή στο παρακάτω βίντεο:
Καταλάβατε που βρίσκεται το κόλπο;
Αν όχι, μπορείτε να διαβάσετε την απλή ερμηνεία του στην εισαγωγή του άρθρου των Peter Palffy-Muhoray et al «The ‘coin-through-the-rubber’ trick: an elastically stabilized invagination»,
κι αν έχετε όρεξη, στη συνέχεια να διαβάσετε την Hook-ean ανάλυση για την σταθερότητα της εγκόλπωσης του κέρματος από την ελαστική μεμβράνη (γιατί εκεί βρίσκεται το μυστικό).
physicsgg 
Σχολιάστε