… στους Robert J. Lefkowitz και Brian K. Kobilka για την εργασία τους σχετικά με τους υποδοχείς της G πρωτεΐνης.
Η εργασία τους εξηγεί πως τα δισεκατομμύρια των κυττάρων στο σώμα μας αντιλαμβάνονται το περιβάλλον τους.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα παρέμενε μυστήριο το πως τα κύτταρα «αισθάνονται» το περιβάλλον τους. Οι ερευνητές γνώριζαν το πως η αδρεναλίνη είχε ισχυρά αποτελέσματα: αύξανε την πίεση του αίματος και έκανε την καρδιά να χτυπάει δυνατότερα. Υπήρχε η υποψία πως η επιφάνεια των κυττάρων διέθετε κάποιου είδους παραλήπτη ορμονών, αλλά κανείς δεν γνώριζε ποιοι ήταν αυτοί οι υποδοχείς.
Ο Lefkowitz άρχισε το 1968 να χρησιμοποιεί ραδιοϊσότοπα, προκειμένου να εντοπίσει τους υποδοχείς των κυττάρων. Χρησιμοποιώντας ένα ισότοπο του Ιωδίου (μάλλον το 131!) σε διάφορες ορμόνες κατάφερε χάριν της ακτινοβολίας, να ανακαλύψει διάφορους υποδοχείς και να κατανοήσει το πως αυτοί λειτουργούν.
Η ερευνητική ομάδα έκανε το επόμενο μεγάλο βήμα στην δεκαετία του 1980.
Ο νεοπροσληφθείς Kobilka απομόνωσε το γονίδιο που κωδικοποιεί τους β αδρενεργικούς υποδοχείς.
Όταν οι ερευνητές ανέλυσαν το γονίδιο ανακάλυψαν ότι ο υποδοχέας ήταν παρόμοιος με ένα μάτι που συλλαμβάνει φως. Συνειδητοποίησαν ότι υπάρχει μια ολόκληρη οικογένεια υποδοχέων που φαίνεται να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Σήμερα αυτή η οικογένεια αναφέρεται ως G πρωτεϊνικοί υποδοχείς.
Υπάρχουν χιλιάδες γονίδια για τέτοιους υποδοχείς που μας επιτρέπουν να αντιλαμβανόμαστε , το φως, τη γεύση, την οσμή, την αδρεναλίνη, της ισταμίνης, της ντοπαμίνης, της σεροτονίνης.
Ο Robert Lefkowitz γεννήθηκε το 1943 στη Νέα Υόρκη, σπούδασε Ιατρική και σήμερα είναι καθηγητής Ιατρικής και Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο Duke στη Βόρεια Καρολίνα.
Ο Brian Kobilka γεννήθηκε το 1955 στη Μινεσότα, σπούδασε Ιατρική στη Σχολή του Γέιλ , και σήμερα εργάζεται ως καθηγητής Ιατρικής, Μοριακής και Κυτταρικής Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
physicsgg 
Σχολιάστε