Το 1651 και ενώ προσπαθούσε να αποδείξει ότι η Γη δεν κινείται, ένας Ιταλός ιερέας περιέγραψε αυτό που στη φυσική ονομάζουμε δύναμη Coriolis – την αδρανειακή δύναμη που αλλάζει την τροχιά σωμάτων όταν αυτά κινούνται σε περιστρεφόμενο σύστημα αναφοράς – σχεδόν 200 χρόνια πριν την επίσημη «ανακάλυψή» της από τον μαθηματικό Gustave Coriolis το 1835.
Το 1651, Giovanni Riccioli δημοσίευσε 77 επιχειρήματα εναντίον της ιδέας ότι οι φαινομενικές κινήσεις των ουράνιων σωμάτων οφείλονταν και στην περιστροφή της Γης και την τροχιά της γύρω από τον ήλιο. Ο Christopher Graney μεταφράζοντας τις δημοσιεύσεις από τα λατινικά, ανακάλυψε ότι ο Riccioli περιγράφει φαινόμενα που μοιάζουν με την δράση της Coriolis (arxiv.org/abs/1012.3642).(Στις δημοσιεύσεις αυτές περιέχονται βέβαια και θεολογικές απόψεις της εποχής για την θέση της κόλασης κ.λ.π.)
Ο Riccioli αγνοήθηκε λόγω της αντι-Κοπερνίκειας στάσης του. Όμως η επιχειρηματολογία του ήταν ορθή, αλλά δεν υπήρχαν τα απαραίτητα πειραματικά δεδομένα που θα επιβεβαίωναν την ορθότητά της. newscientist.com
(νεώτερη ενημέρωση 27/11/2016)
Ο Claude Francis Milliet Dechales αναφέρεται στο φαινόμενο της δύναμης Coriolis το 1674 ακολουθώντας το έργο του Giovanni Battista Riccioli που δημοσιεύθηκε το 1651. Διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες εδώ: «The Coriolis Effect Further Described in the Seventeenth Century«, Christopher M. Graney
physicsgg 
Σχολιάστε